Bij het klinken van de derde bazuin valt een grote ster brandend als een fakkel naar beneden, wiens naam Alsem ofwel ‘bitterheid’ is. Bock (p.130-148) brengt dit in verband met de bitterheid die volgt op een ik-ontwikkeling waarin de mens tot een samentrekkende en zelfgenoegzame kleinburgerlijkheid vervalt. Dullaart (p.58) interpreteert dat na de derde bazuin een derde deel van de mensen zelf wordt aangetast. Van Egmond (lezing 10 januari 1995, p.17) laat de derde bazuin betrekking hebben op het luchtaspect van de ziel, al komt dit niet zo duidelijk in de tekst naar voren.

Queen Mary Apocalypse, 14th century, third trumpet, https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Queen_Mary_Apocalypse_-_BL_Royal_MS_19_B_XV_f._15_Third_trumpet.jpg

Schult (p.147) gaat wat uitgebreider in op de tekenen van de derde bazuin. Bij het klinken van deze bazuin valt de ster Alsem uit de hemel op aarde in de wateren die de mens drinkt. Johannes ziet in de wereldzeeën een beeld voor de verten van de etherwereld, en in de rivieren en waterbronnen op het vasteland ziet hij een beeld voor de astrale wereld en het astraal lichaam. Alsem, Artemisia absinthium, is een plant die wegens zijn bittere smaak in de oudheid als een dodenplant gold, en die werd toebedeeld aan het sterrenbeeld Schorpioen. Tot in de Middeleeuwen plantte men Alsem op de graven van de doden. Het sterrenbeeld van de dood is in het bijzonder Schorpioen. Op het moment dat de Zon door het dierenriemteken Schorpioen loopt, sterft al het leven in de natuur. In de Schorpioenmaand november viert de Rooms-katholieke kerk het dodenfeest van Allerheiligen en Allerzielen. Alsem en alle sintjanskruidsoorten werken in de mens op de stofwisselingsprocessen. Deze plantensoort ontleent zijn naam aan de Maangodin Artemis, omdat de Maan onder de planeten het samenvattende centrum is van de astrale wereld. De sintjanskruiden werken door hun bitterstof op de driften, op het astrale. Schorpioen beheerst in het menselijke lichaam de seksualiteit en werkt op alle levendodende astrale hartstocht.

Samenvattend wordt na het klinken van de tweede bazuin het etherische gedood en bij de derde bazuin begint het astrale op aarde te verdwijnen.