Bij het klinken van de vierde bazuin trekt het vuurelement zich terug en is er geen sprake meer van een vallende beweging. De aardse slimheid van de mensen wordt zo dominant dat het laatste uitzicht op het bovenzinnelijke wereld-al, zoals die zich uitdrukt in Maan, Zon en sterren, verschrompelt. Alles hangt nu af van het Ik, of het Ik zijn astraallichaam kan omvormen tot hoger bewustzijn, aldus Bock (p.130-148).

Queen Mary Apocalypse, 14de eeuw, de vierde bazuin,  https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Queen_Mary_Apocalypse_-_BL_Royal_MS_19_B_XV_f._15_Fourth_trumpet.jpg

Kijken we nog eens naar de werkingen van de bazuinen dan vallen meerdere dingen op. De werking gaat van de aarde, naar de zee, naar de hemel en tenslotte naar de hemellichamen. Telkens wordt in die vier gebieden een derde deel getroffen. Een derde deel van de bomen op Aarde verbrandt als het vuur regent. Een derde deel van wat in en op de zee beweegt, schepselen en schepen, vergaat als een brandende berg in zee stort. Als een komeet (een engel) brandend op aarde stort, wordt een derde van het levenbrengende zoete water bitter en sterven vele mensen. En als een derde deel van Zon, Maan en sterren wordt geslagen, wordt een derde van dag en nacht geheel verduisterd. Wat lichtend was stort uit de hemel op Aarde, met dood en duisternis als gevolg. Al zoekt Van Egmond (lezing 10 januari 1995, p.17 e.v.) in de vier bazuinen werkingen op de natuur elementen in de menselijke ziel, zonder dit uit te werken, er kan ook aan de aspecten van de vier ethersoorten (levensether, klankether, lichtether en warmte ether) worden gedacht, of aan de hogere wezensdelen boven het fysieke lichaam. In het laatste geval sterft bij het klinken van de vier bazuinen resp. wat rest van het fysieke lichaam, vervolgens het etherlichaam, dan het astraallichaam, tenslotte wordt het Ik afgesneden. Dan is de duisternis in zijn diepste vorm ingetreden. De verwijzing naar het derde deel benadrukt dat de verbinding met de geest hier op het spel staat voor degenen die de opwaartse weg niet verkiezen. Schult (p.147) kwalificeert het verduisteren van een derde deel van Zon, Maan en sterren als verduistering van de lichtwereld van het mentale niveau, van het Ik, dat zich uit in het denken, voelen en willen.

De eerste vier bazuinen zijn onderling net zo verbonden als de eerste vier zegels en hun ruiters. De laatste drie zegels worden uitvoeriger beschreven en dat is ook het geval bij de laatste drie bazuinen. Bij de laatste drie bazuinen keert de vallende beweging zich om en antwoordt de Aarde vanuit haar diepten de hoogten.