Opnieuw zijn we beland op de zesde straal, nu bij de ronde van de toornschalen. Bij de zesde straal zijn de tegenstellingen op de spits gedreven en moet er een keuze volgen. Daar komt bij, zoals reeds ter sprake kwam bij de bazuinen, dat de culminatie van het kwade steeds later in de opeenvolgende cycli te voorschijn komt. Bij de brieven aan de gemeenten was het de derde brief aan Pergamon die de troon van het kwade toonde. Bij de zegels was het bij de opening van het vierde zegel dat ons de dood op het vaalgroene paard werd getoond, gevolgd door Hades, de onderwereld. En bij de vijfde engel die bazuinde werd de put van de afgrond geopend waarbij de sprinkhanen met de macht van schorpioenen over de aarde uitzwermden. Nu, bij het uitgieten van de zesde toornschaal, droogt de grote rivier de Eufraat op en wordt de weg van de koningen van de opgang van de Zon bereid. De tegenkrachten verschijnen op het wereldtoneel. Uit de bek van de draak, de muil van het beest en de mond van de valse profeet komen demonische geesten die uitgaan tot de koningen van de Aarde om zich te verzamelen voor de eindstrijd. Zij verzamelen zich op de plaats in Israël waar al zo vaak grote oorlogen werden uitgevochten: Harmageddon.
De wateren van de Eufraat
De zesde schaal wordt uitgegoten op de wateren van de Eufraat. Hier wordt, zoals we bij de zesde bazuin al zagen, niet de aardse rivier de Eufraat bedoeld, maar de geestelijke oerstroom die in het Oud Testamentische Paradijsverhaal is beschreven (Genesis 2: 10) en die uitbeeldt de uit de hogere sferen afkomstige etherstromingen die in de mensheid en de Aarde worden geleid. Het gaat hier om de levenskrachtstromen tussen de bovenzintuiglijke wereld en de mensheid en de Aarde. Deze geestelijke rivier zal ook het eindbeeld van de Apocalypse vormen, de rivier van kristalhelder water die stroomt uit Gods troon. Maar voor de terugvallende mensheid droogt deze rivier van het leven op. Het onderhouden van het leven vanuit de geestelijk krachten is niet meer vanzelfsprekend, zoals eerder. Hier staan we bij de openstaande poort naar de hemel, maar tegelijk presenteert zich de poort naar de afgrond waaruit de drie demonische gestalten opdoemen.
De demonische krachten zwermen als kikvorsen uit over de Aarde
Op dit cruciale moment van het uitgieten van de zesde toornschaal verschijnt het kwaad in de gestalten van de draak, en het beest met de valse profeet die het beest aanprijst. Uit hun adem komen duivelen tevoorschijn die op kikvorsen lijken. En zij verzamelen legers om ten strijde te trekken tegen het Lam dat bij zonsopgang met zijn leger van ingewijden (koningen) door de droog gevallen rivierbedding komt toegesneld. Te Harmageddon, de ‘berg van de drempel’, vindt een beslissende strijd in de astrale wereld plaats tussen twee legers van witte en zwarte magiërs. Het vraagt al ons bewustzijn en ons inzicht en onze wilskracht voordat het leger van Christus, de Christus in ons, de overwinning behaalt.
Uitgieten zesde toornschaal, York Minster, Great East Window, 4h, 1405-1408; https://commons.wikimedia.org/wiki/File:York_Minster_-_6th_vial.jpg
Megiddo
Harmageddon of Armageddon is tegenwoordig bekend als het Hebreeuwse Tel Megiddo, dat heuvel (tel) van Megiddo betekent. Megiddo is bewoond geweest sinds 7000 v.Chr. en lag al in de oudheid op een strategische plek nabij een smalle pas door het Karmel gebergte en vanaf de heuvel uitzicht biedend op de Jezreël vlakte. Het lag op een belangrijke handelsroute van Egypte naar Assyrië. Onder de talrijke oorlogen die hier werden uitgevochten behoort die uit 1478 v.Chr. van de overwinnende Egyptische farao Toethmosis III tegen het Hettitische koninkrijk. Hier overwon Gideon na de uittocht uit Egypte de Midjanieten (omstreeks 1200 v.Chr.) en hier werd koning Saul gedood door de Filistijnen (ca. 1010 v.Chr.). De edele koning Josia vocht hier tegen farao Necho II in 609 v.Chr. waarbij hij de dood vond. Het is dus niet verwonderlijk dat Johannes deze plek in verband brengt met de grote eindstrijd.
Harmageddon of Hoogte van Megiddo, Israel;bron:https://nl.wikipedia.org/wiki/Megiddo_(stad)#/media/File:Tel_megido.JPG
Schult (p.273) benadrukt dat Harmageddon ook een plaats is van de scheiding tussen geesten. Als voorbeeld noemt hij naast de hiervoor vermelde oorlogen de overwinning die de profeet Elia hier eens behaalde op de Baäl priesters. Hier wordt de strijd tussen het machtsprincipe en de goddelijke wijsheid uitgevochten. Schult vertaalt Hamageddon als ‘plaats van de hemelse heerlijkheid’ en ziet deze plek als de grens naar het gebied van de geest, de wereld die in de Kabbala Aziluth wordt genoemd.
0 reacties