Kees Zoeteman en Astrid van Zon
In een groep van twaalf, tien deelnemers en twee cursus leiders, is in Rotterdam najaar 2022 vijf middagen gewerkt aan de Apocalypse. Onderdeel hiervan waren diverse thuis te maken oefeningen om de beelden van de Apocalypse dichterbij te brengen, waaraan door allen enthousiast is gewerkt. In deze blog worden ter inspiratie enkele van deze oefeningen beschreven en de uitkomsten geïllustreerd met het werk dat deelnemers hebben gemaakt.
De eerste bijeenkomst stond het getal zeven, dat de Apocalypse kenmerkt en alle tijdsprocessen beheerst, centraal. Door een oefening met 7 cirkels in een grotere cirkel maken we ons de beweging die hiermee is verbonden eigen. Door de oefening in een vloeiende beweging te laten verlopen kunnen we iets ervaren van de grote tijdsprocessen die ten grondslag liggen aan de ontwikkeling van de aarde.
Zeven cirkels in een grote cirkel (Kees Zoeteman)
De tweede middag werd besteed aan de bijzondere opdracht van onze huidige cultuurperiode en de strijd om het Ik. Als opdracht krijgt ieder mee zich in te leven in een van de grote visioenen die Johannes heeft nadat de zevende bazuin heeft geklonken en dit beeldend of poëtisch uit te werken.
Het visioen van de hemelse jonkvrouw, bekleed met de zon en de maan onder haar voeten en een rode zevenkoppige draak die het kind dat zij gaat baren wil verslinden, is onderstaand uitgebeeld, evenals het visioen dat aartsengel Michael de draak uit de hemel op de aarde werpt. In het verhaal dat de deelnemers vertelden over hun werk kwam tot uitdrukking hoe de visioenen innerlijk in hen doorwerkten.
De hemelse jonkvrouw en de draak (Hans Lap)
De hemelse jonkvrouw en de draak (Rita Veenman)
Michael werpt de draak op de aarde (Thea Giessen)
De derde middag werd gekeken naar de afgrond in onze tijd, de werking van de tegenkrachten en hoe we de aarde kunnen behouden. Mooi werd het spanningsveld zichtbaar hoe het is om aan het boze uitdrukking te geven.
Het Lam op de berg Sion en het beest met de twee hoorns dat opstijgt uit de aarde (Kees Veenman)
De tegenmachten Lucifer, Ahriman en Sorat (Anneke Maissan)
De draak die oprijst uit de aarde (George Maissan)
Ook ontstonden gedichten:
Hoe – ja hoe –
kan de hemel juichen –
hoe kan zij zegevieren met gezang,
om een strijd – overwonnen –
maar -toch – niet gewonnen –
Hoe, ja hoe, viert de hemel haar feest?
Als wraak en woede
vermomd als draken
verder woeden
in de wordende wereld?
(Lot Hooghiemstra, n.a.v. Openbaring 12: 10 – 12)
“Het beest uit de zee
Werd een mond gegeven”,
wie was dat, die dat deed?
Wie was zo stom die stortvloed
van leugen en lastering over ons
af te roepen?
Die woorden die als drek
uitdijen over wat ons lief is en schoon leek,
en die wat heilig is in haar tegendeel verdraaien……
Was ik het?
(Lot Hooghiemstra n.a.v. Openbaring 13: 5)
De vierde middag richtten we onze aandacht op de belofte van de komende cultuurperiode van Filadelfia en waaraan we de Christus impuls kunnen herkennen.
Christus impuls (Marijke de Mare)
Christus impuls (Astrid van Zon)
De laatste middag keken we naar goed en kwaad vanuit het perspectief van de nieuwe aarde, de Jupiter aarde, en de graalburcht Karlstejn bij Praag. Thuis werd geoefend aan de hand van de vraag ‘hoe is de werking van de Apocalypse in mij’ waarbij we allen een werkstuk maakten op een zelfde papierformaat dat tot een gezamenlijk kunstwerk op tafel werd gelegd.
Een meer gedetailleerde blik op enkele onderdelen geeft het volgende te zien.
(Hans Lap)
(Astrid van Zon)
(Frits Bolk)
(Kees Zoeteman)
(Anneke Maissan)
(Helianne Huisman)
Door deze oefeningen werd niet alleen de tekst bestudeerd en de uitleg door diverse auteurs (Steiner, Kovacs, Schult, Zoeteman) opgenomen, maar werd de tekst door beeld en poëzie innerlijk ervaarbaar en deelbaar.